Dag 4:
Om dag 3 nog af te maken…
Dat lichtknopje was dus niet te vinden, echter het hok van de grasmaaier lonkte.
Geen licht daar, minder in het zicht dus ik waggel met al mijn zooi naar die ruimte, pak de tent in een keer op en het lukt me zonder te struikelen om het ding naast de grasmaaier te zetten. 
Ik ga nog ff douchen, kruip in bed en begin aan mijn reisverslag maar ik val eigenlijk meteen in slaap.
Afgezien van de gebruikelijke plas momenten in de nacht (ja je wordt ouder opa) word ik pas om half 9 wakker. 
Ik maak wat foto’s, pak mijn zooi in en baal want het regent weer/nog steeds.
Was dat niet ooit een feestje ergens:
Vandaag staat er een rondrit op de planning, door de Gorges du Verdon, iets van 185km. Ik zie wel, en begin vol goede moed. 
Ik rijd naar een dorpje in de buurt omdat ik daar een supermarkt weet, koop wat te drinken en een pot Nutella. Bij de bakker haal ik een stokbrood, echter de croissants zijn op >
Bikers ontbijt 2.0
Ik kruip weer op de Fazert, rijd terug richting de route en krijg er de balen van.. klote regen.
Weg hier uit de Provence, hier is het alleen maar klote weer, die wolken blijven vast hangen tegen de bergen. 🙁
Ik verzin een plan:
Eerst rijd ik terug naar het originele eindpunt van de route van gisteren, vergeet die rondrit van vandaag ik pak gewoon de rit van dag 5 op 
1 dag voorsprong zeg maar 8)
Zoals gewoonlijk houd mijn planning daar op, ik rijd uit mijn hoofd terug naar die plaats van gisteren, en stop halverwege even om te plassen.(zelfde plek als gisteren op de heenweg)
Nu ik toch naast de fiets sta smeer ik wat brood en rommel wat met de navigatie. Dag 5 wordt geladen.
Go******e. Dat is weer terug op 5 km na waar ik vanochtend vertrokken ben. Ondertussen is het ophouden met zachtjes regenen maar goed ik baal niet zo snel (vandaag dan toch niet > ) en begin weer aan de rit terug naar Moustier.
Net voor het dorp draai ik nu rechtsaf en pak een voor mij nieuwe route op.
Het regent ondertussen nog steeds maar dan iets minder.
Mijn handen en voeten zijn wel nat maar goed het zal wel.
Ik stop voor wat foto’s, beetje romantisch doen.
Ik heb wat goed te maken, gisteren was het 4 maanden “aan” en ondanks dat ik de hele week er aan gedacht heb, het in mijn agenda had staan denk ik er natuurlijk totaal niet aan op de dag zelf. |
Dus ik maak die foto, schrijf een lief berichtje en stuur dat naar mijn liefje.
Het ene na het andere dorpje volgt, het houd op met regenen dus ik stop even om mijn sokken uit te wringen.
Drink een Colaatje, maak een foto en glimlach vriendelijk naar de klaarover.
Het is duidelijk weer schooltijd, de ene na de andere moeder stopt voor mijn neus en schopt haar kinderen er uit.
Wat volgt is echt een mooie rit door een bijna verlaten gebied, velden vol met nog erg kleine lavendel.
Slingerende weggetjes door de heuvels en het is droog, de donkere lucht zit echter achter mij aan, dus ik houd het gas er goed op.
Ik ben helaas niet snel genoeg, het begint te druppelen dus ik stop en voor de zoveelste keer trek ik mijn regenpak maar weer aan.
Maak wat foto’s en tref het alweer, mijn vriendin is wederom online vanuit Sicilië. Ze stuurt me wat leuke selfies dus ik trek wat gekke bekken en zendt die naar haar terug.
Voor me blijft het echter blauw, dus ik stap weer snel op en rijd door.
In een serie haarspeldbochten zie ik achter mij 2 motoren, leuk denk ik nog, achtervolgers..
Aan de andere zijde van de heuvel zie ik rechts van me de meest zwarte lage wolken die ik ooit heb gezien.
Terwijl ik de foto’s sta te maken stopt de eerste achtervolger met een piepende achterband. Een Duitser op een dikke vette Yamaha Super Tenere. Niet zo een nieuw hok maar die jaren 90 fiets.. wat een vet ding blijf ik dat vinden.
We kletsen wat, hij zegt dat hij met wat mensen heeft afgesproken net onder Valance en vraagt of ik aanhaak.
Ik knik vriendelijk maar wil eigenlijk mijn route proberen af te rijden vandaag.
Aankomst tijd volgens de navi is ergens net voor 7en vanavond dus ik wil graag door.
Echter die zwarte lucht haalt me in, en ik kies eieren voor mijn geld.
Schuilen dus, wat eten en drinken.
Maar het duurt me te lang en het lijkt iets minder te regenen.
Ik stap weer op en waag het er op.
Wat volgt is de ergste bui waarin ik ooit op de motor heb gezeten. 
Ik kon nog geen 20 meter voor me zien, in 5 minuten loopt het water aan de bovenkant weer terug uit mijn bergschoenen, is mijn kruis natter dan dat van Kim Holland ….. 
Ik bikkel door, laat me niet kennen en vind het eigenlijk wel kikken.
Aan de andere kant van de bui in het “vlakke land” stop ik om wat water te lozen.
Er komt werkelijk een plas uit mijn schoenen en mijn bluetooth headset heeft uit zichzelf het laatste gebelde nummer op de redail gezet.
De makelaar…. dat is al voor de 2 keer in 3 dagen dat ik hem in mijn helm hoor maar toch ook weer niet..
Niet te verstaan.. Dealextreme rommel.
Ik bied mijn excuses aan, hang op een zet de headset uit.
Wring mijn sokken weer uit, trek mijn doorweekte handschoenen aan en stap op, met mijn regenpak als parachute achterop mijn bagage. Kan het ding droog wapperen.
Wat volgt is zo een avond/moment die iedereen wel eens heeft op vakantie.
Het wordt later en later, het begint weer te regenen, ik heb het koud en als ik aan het einde van de dagroute kom vind ik het echt klote en verlaten daar.
Ik Google op een motorhotel in de buurt en vind er eentje.
Een half uur terug naar waar ik vandaan kwam, aankomst tijd half 8. Dat is te doen denk ik dan, tik er weer 3 terug en trek het gas open.
Dit keer schik ik niet >
Na een 20 minuten kom ik bij het hotel aan, en ja hoor.. Complet !!!
Het hotel aan de overkant ook!!! ***zooi
Okay eerst eten dan verder zien.
Ik had ergens een Quick gezien, draai de Fazert om een rijd weer een kwartier terug.
Ik schrok een XL menu met een biertje naar binnen (die laatste serveren ze niet bij ons bij de Quick of Mac).
Ik open Booking.com en scroll de goedkope Ibis rommel weg.
Ik boek een kamer bij een hotel op 5km afstand, met ontbijt en afgesloten parkeerterrein. 80 euro wordt er van mijn creditcard afgeschreven maar het zal wel :O
Ik wil luxe, warmte en iets om mijn zooi te drogen.
Wat volgt is weer 15 minuten van die zelfde weg die ik deze avond al 2 keer heb gereden, gelukkig is het droog nu.
Wat een luxe en ja hoor een elektrische radiator in de badkamer.
Mijn schoenen stop ik vol met pleepapier en plant ze op de kachel, sokken en handschoen er bij en het ding op 30 graden. Raam open anders is het niet uit te houden.
Geen idee hoeveel kilometer ik heb gereden vandaag. Flink wat stukken voor Jan met de korte……achternaam.
Ik ben wederom gesloopt, maar heb nog een biertje, wat borrelnoten en een reisverslag te schrijven. Dat hebben jullie al gelezen, dat was dag 3.