Dag 4
Vertrek: Pavia, Piemonte, Italië
Aankomst: Peveragno, Cuneo, Italië
Afstand: 499 km Route: My route app link
Overnacht: Camping Il Melo, Peveragno
Het was een goede nacht, lekker rustig op de camping, zeg maar gerust doodstil.
Ik ben weer vroeg wakker en ik ga ff uitgebreid onder de douche.
Ik heb niets meer te eten dus behelp ik me maar met een bakje koffie terwijl ik mijn tentje afbreek en mijn zooi inpak.
Als ik alles heb ingepakt rijd ik richting een pleintje dat ik gisterenavond nog gezien had.
Daar waren wat barretjes en winkeltjes, daar kan ik vast een kopje koffie krijgen en wat te eten.
En ja hoor, ik parkeer mijn motor naast een Africa twin met Zwitserse nummerplaat er op en nog voordat ik goed en wel afgestapt ben zit de eigenaar daar van al te zwaaien van op het terras.
Ik had zijn motor en tentje al zien staan op de camping, hij heeft ook bedacht hier wat te gaan eten.
Ik zwaai terug en gebaar dat ik eerst wat te eten ga halen binnen, hoe gebaar je dat eigenlijk..??
Nou ja hij begrijpt me, ik hobbel naar binnen en bestel een croissantje, een koffie broodje, een Café Lungo en 2 blikjes fris uit de koelkast.
Ik ga buiten bij hem zitten en de eigenaar van de zaak komt mijn bestelling brengen.
Terwijl ik mijn ontbijt eet houd de Zwitser niet echt op met praten.
Ik denk dat hij al even alleen onder weg is.
Gelukkig spreekt hij uitstekend Engels met een leuk Mister Flick accentje, erg vermakelijk eigenlijk.
Ik krijg allerlei verhalen te horen over vorige reizen, over zijn geweldige Africa twin, zijn zoon, vrouw en wat dan al niet meer nog
Na een kwartiertje heb ik alles wel op gegeten en gedronken en bedank ik hem voor zijn gezelschap en klim op de Guzzi.
Vandaag wil ik door de Piemonte heen naar de Italiaans Franse Grens zodat ik daar morgen een stuk TET kan oppikken.
Of misschien vandaag nog wel als het meezit.
Doel is dus Ponte di Nava.
Maar eerst rijden.
en foto’s maken welke weer op socialmedia moeten
Ik draai vanuit de camping een “snelweg” op en na een kleine 10 minuten de tolweg.
Gelukkig volg ik die maar voor iets van 5 minuten en met ongeveer 0,50 cent tol te betalen rijd ik binnen de kortste keren weer tussen de risotto velden
Zo ver ik kan kijken, groene velden, met allerlei kanaaltjes er tussen door.
Gaaf om zo te zien hoe ze dat oplossen.
Ze laten een veld vollopen met water, en via die kanalen houden ze het geheel van water voorzien.
De wegen er tussen door zijn erg recht, maar dit heeft wel wat.
Hele kleine dorpjes, een kerkje, velden, velden en nog meer velden.
Oh en wat silo’s waar ze de rijst opslaan.
Ik stop bij een tof kerkje en drink een blikje cola, maak wat foto’s en kijk of ik ook hier een kaarsje kan aansteken.
Ja hoor, maar weer zo een stomme elektrische kaars..
Het zijn bijna allemaal Mariakapelletjes hier, komt dat ff mooi uit want hoewel ik niet gelovig ben vind ik die wel echt mooi.
Okay iets mooi vinden heeft dus niets met wel of niet gelovig zijn te maken bedenk ik me nu… maar goed dat dus.
Na een goed 1,5 onderweg te zijn kom ik eindelijk bij de heuvels van de Piemonte uit.
De wijnstreek bij Asti en Alba.
Ondertussen is het echt zo warm geworden dat ik mijn jas achterop bind.
Ook met de rits compleet open is deze leren jas echt te veel van het goede in dit weer.
Misschien blijf ik dan wel heel als ik val, maar ik word er gewoon in gekookt.
Als ik zo blijf door rijden en ik mocht vallen maak ik dat niet eens meer bewust mee door de warmte.
Dat is nou ook niet echt bevorderlijk zeg maar.
Wat volgt zijn vele kleine weggetjes, heuveltje op en weer terug er van af, tussen de wijnranken door, dorpje in en uit.
Asti rijd ik net langs af (gelukkig) maar Alba ga ik vervolgens dwars door heen.
Het kwik stijgt tot 32 graden volgens het metertje op mijn dashboard…
Ook zonder jas is dit niet veel langer meer uit te houden.
Ik stop in een van de volgende dorpen om wat boodschappen te doen voor mijn lunch.
En ook wat af te koelen in de airco van de winkel.
Na nog een stukje rijden stop ik op een picknick plekje langs de weg.
Trek mijn schoen uit en ga gewoon ff lekker in de schaduw op het bankje liggen.
Ik neem de tijd om weer bij te komen, drink een liter jus en eet wat broodjes.
Niks mis mee zo onder de bomen, heerlijk.
Het begint ook een beetje heiig te worden, dat scheelt iets in de zon kracht.
Wel zo prettig tijdens het rijden.
Ik houd van deze omgeving, een paar jaar terug heb ik hier 4 maanden gewoond en gewerkt in het dorpje Spigno Monferrato
De dorpjes, de natuur, de weggetjes en de rust.
Zeker als je uit het driehoekje Alba, Asti en Acqui Terme weg blijft is het hier nog lekker rustig.
Nog het toffe Italië zeg maar.
Landbouw, veeteelt, riviertjes en zeker ook overal goede eettentjes.
Sturen kun je hier echt goed, soms wat slechter asfalt maar eindeloze bochtige weggetjes waar je perfect je tank leeg kunt rijden.
Na een half uurtje lummelen klim ik weer in het zadel en vervolg mijn route.
Via oneindig veel bochtjes kom ik uit eindelijk bij het eindpunt van mijn route voor vandaag.
Ik had via google wel gekeken of hier een camping was, en die zou er moeten zijn.
Maar eenmaal ter plaatste is het grijs, en verlaten.. en ik zie geen camping hhmm vreemd.
Ik drink nog een blikje en eet weer een broodje en vraag me af wat te doen.
Het is pas half 3 dus ik heb nog tijd genoeg om misschien zelfs wel vandaag een stuk TET te doen.
Ik ben wel moe van de kilometers die ik tot nu toe heb gereden maar ik kan het altijd proberen.
Ik laad de TET in mijn navi en rijd weer verder.
Die grijzigheid zakt, of ik stijg..
hhmm .
Niet echt het ideale weer om de grens route tussen Frankrijk en Italië op te zoeken.
Die ligt nogal hoog in de bergen.. maar goed ik ben er toch, eens kijken hoe ver ik kom.
Niet heel ver, het is nu 15:15 en na 5 minuten grindpad loop ik vast op een Frana.
Een weg verzakking op de route, achter het busje is de weg versperd en zijn ze het geheel aan het repareren.
Het alternatief is rechts omhoog, ja en dat is stijl, mijn motor zwaar, ik eigenlijk niet heel ervaren, en , en en..
Ik draai dus maar om.
Terug op het asfalt zie ik dat ik een stukje verder naar het zuiden ook op de TET kan komen.
Echter is hier een stukje naar het Zuiden eerst terug oost, dan weer west en dan nog een stukje omhoog.
Dus nog een dik uur rijden..
Okay het proberen waard, het is nog wel ff licht, ik heb nog genoeg benzine.
Niet veel meer te eten maar drinken genoeg.
Al moet ik ergens wild kamperen ik wil toch die berg op.
Weer een Maria tekeningetje dit keer in een boomholte… hhmm
Ik maak er een foto van en stuur hem naar mijn vriendinnetje.
Ongeveer 5 minuten verder loop ik vast weer op een andere Frana
HHmm mijn mogelijkheden worden steeds minder, zou iemand me iets willen vertellen??
Ik overdenk mijn plan.
Het is hier grijs, het druppelt een beetje en ik ben eigenlijk te moe om de TET nu nog op te gaan.
Ik klik wat op de kaart van mijn navi en ik zie dat ik echt heel dicht bij Franrijk zit.
Sospel komt in mijn gedachten omhoog.
Als ik nu de grens over steek en daar heen rijd.??
Daar weet ik een camping, en kan ik wat te eten krijgen.
De navi zegt me dat ik er rond de klok van half 8 zal zijn als ik nu aanrijd..
Dat is nog wel te doen
Ik passer nog een Mariakappel dus ja ik stop weer, en ja hoor dit keer echte kaarsen.
Na nog een kwartiertje sturen herken ik ineens de route.
Hier was ik eerder op mijn Vespa, toen op zoek naar Luigi en Jean- Pierre
Maar ik herinner mij ook dat ik deze route toen echt geweldig vond.
Ik krijg mijn energie terug en ga er nog eens lekker voor zitten.
Gummend van bocht naar bocht vermaak ik me uitstekend.
Muziek had ik al lang uitgezet en de Guzzi klinkt heerlijk.
De uitlaat is erg beschaafd maar de brom uit de inlaat als je flink door trekt is echt verslavend.
De grip van het ding is verbluffend, goede bandjes deze Anakee Adventure’s.
Niet echt off road geschikt maar mij bevallen ze nu wel zo op dit asfalt.
Bochten, bochten en bochten.. hemel..
Voor wie er ooit eens in de buurt is:
De SP17 in de buurt van de Franse grens
43°59’26.2″N 7°50’06.5″E
goo.glZoek hem op en plan hem in je route.. erg vermakelijk.
Ook op een Vespa weet ik dus uit ervaring
Hee weer een
En hier is ook ergens ineens een opgang naar de TET.. eerder geprobeerd met de Vespa.
Toen brak de uitlaat af en nadat ik die met een sjorband vast gezet had ben ik toen afgedropen.
Nu kom ik zelfs minder ver, de keien zijn mij te groot, de motor te zwaar.
En hoewel ik mijn energie weer terug had net is die nu weer ver te zoeken.
Ik pauzeer weer even, drink wat jus, eet wat koekjes en her overweeg mijn plan.
Sospel ben ik al vaker geweest daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in.
Tijd voor nieuwe herinneringen zegt een goede vriend van mij altijd .
Die vriend die ook ten pas en onpas roept dat hij van bietjes houd….
Ik tik weer wat in de navi, draai de Guzzi om en hobbel met de staart tussen mijn benen weer de heuvel af.
Op weg naar boven passeerde ik een wandelaar die vriendelijk lachte naar me.
Nu ik weer afdaal passeer ik hem weer.
In het passeren zeg ik in het Engels iets van: bike to big, balls to small.
Hij lacht en groet me vriendelijk met een duim omhoog.
Ik passeer weer dat vreemde hotel
Echt heel groot en compleet verlaten, dat zwembad is een goede muggenpoel geworden denk ik zo maar.
Google Maps
Find local businesses, view maps and get driving directions in Google Maps. goo.glVreemde zaak, ik heb het nog gegoogled toen ik weer thuis was.
Schijnbaar nooit echt van de grond gekomen. Een paar jaar terug moesten ze er nog iets van 19 miljoen euro voor hebben.
Nu is dat al gezakt naar 3 of zo iets.
Hee wacht ff
Ik stop weer ff, drink nog een blikje cola en eet wat snoepjes.
Nog ff te gaan, ik heb me het doel gesteld om bij Fanghetto de grens naar Frankijk over te gaan.
Bij Breil-sur-Roya had ik een camping gevonden en in mijn herinnering waren daar ook wel wat eettentjes te vinden.
Dus weer terug in het zadel en nog ff volhouden.
Net over de grens wordt het ineens nog erg mooi, tof dal, mooie rivier maar geen tijd om te lummelen..het is al half 8 of zo…
Ik kom aan in Breil-sur-Roya maar.. de camping blijkt gesloten.. okay wat nu..
Google maps, Tende daar is ook nog een camping.
Die paar kilometer moet toch wel te doen zijn.
Na iets van 20 minuutjes rijd ik Tende in en merk ik dat ik toch wel honger heb.
Dus ik zoek een restaurantje met wat volk op het terras, parkeer de motor en vraag of ze een tafeltje voor me hebben.
Ja hoor, ik ga zitten krijg de kaart bestel het eerste dat ik zie en met een pilsje in de hand wacht ik ff af en rust ik wat uit.
Na het eten rijd ik naar de municipale camping van Tende.
Maar daar word ik echt helemaal niet blij van, het is zo mogelijk nog grijzer en vochtiger.
Onder de bomen is het donker en het is er toch best vol.
Wat er nog vrij is is mij te ver van de plee en ik heb er de pee in.
Mijn vriendin belt me en het is heerlijk om haar stem in mijn helm te horen.
Over de Tende pas terug Italië in daar weet ik wel een fijne plek.
Ik klop Peverango in de navi en zie dat ik daar tegen 10 en aan kom.
Okay ff door bijten en rijden maar in de miezer
Ik slinger de Tende op en kom bij de tunnel aan.
Die voor de eerste keer dat ik hier kom op groen staat, ik sluit zo achter de laatste auto aan.
Net voor de tunnel haal ik die nog ff snel in zodat ik niet helemaal achter op rijd.
Dat was een goede keuze, al snel zie ik zijn koplampen in mijn spiegel heeeeeel erg klein worden.
Slome duikelaar dus.
Aan de ander kant van de tunnel is het droog… jee
Ik haal nog wat auto’s in en als ik Limone Piemonte passeer is het ondertussen echt donker.
Ik blijf achter een groepje auto’s hangen, fijn een beetje de achterlichtjes volgen.
Als ik uit eindelijk bij camping Melo aankom is het echt donker en is de slagboom dicht.
Dat had ik niet aan zien komen..Er lang af kan ik ook echt niet.. wat nu weer..
Mijn brein kan niet echt meer in oplossingen denken dus tja..
Nog geen paar minuten later komt er een stelletje aan lopen en doen ze de slagboom open.
Hij vraagt me of ik op de camping wil pitten, JJAAAA en hij gebaart iets van dat ik moet wachten.
Na een paar minuten gaat het licht in de receptie aan en de slagboom open.
Ik check in, zet mijn tent op, drink een biertje..en ga lekker op mijn bedje liggen.
Ik ben weer teug in Italië..
Vandaag klom ik om een uur of 8 in het zadel, tegen de tijd dat ik op de camping aankwam was het 22:00 uur.
Wat een dag.. heerlijk gestuurd, mijn staart tussen de benen gehad, verstandig geweest en omgedraaid, gegeten, gelegen, in de zon gebakken..
En bijna de hele tijd zat ik op mijn nieuwe Guzzi..
Wat een ding is dit zeg, geweldig. Ik heb er nog wel zadelpijn van, en ik moet geregeld ff afstappen.
Maar wat rijd dit ding fijn zeg.
I love it…