Dag 2
Overzichtje:
Kilometers gereden: 416 km
Vertrek: 7:00
Aankomst: 16:20 uur, Die, Frankrijk
Overnachting: Camping Justin, Die, Frankrijk
Route GPX: My route app, dag 2
Om 6 uur de wekker, kwartiertje later er uit. De vakantie routine begint, stap uit het bed, slaapzak in de zak, enz enz.
Gisteren na aankomst had ik mijn koelelementen bij de receptie afgegeven, en die is om 7 uur geopend.
Dus die pik ik op en laad alles op, om 7 uur klim ik op de motor.
Ik had gisteren toen ik opzoek ging naar avondeten een bakker gezien die wel erg veel lekkers in de vitrine had liggen.
Dus een stokbroodje voor onderweg en een eclair + espresso voor nu, 2de ronde was nog een espresso en een croissant.
De espresso zakt zo de broek in en ik race terug naar de camping, daar kan ik tenminste fatsoenlijk naar de wc.
Okay te veel info maar ook dat hoort er bij als je onderweg bent 
Ik selecteer de juiste track in mijn tomtom
En rijd het dorp uit.
Het eerste stuk is wat ,meer doorgaand, brede rechte provinciale wegen.
Het is nog vroeg, zondag en dus is de weg leeg. Ff het ding warm rijden 
De weg/route volgt de rivier de Rhoné en ik spot een dam ding (er volgen er nog vele vandaag).
Aangezien alle lijken van gisteren nog op mijn vizier zitten ben ik al de hele tijd met mijn luie oog aan het kijken of ik ergens een kraantje of fontein zie.
En ja hoor het volgende dorp tref ik zo een oude was plaats aan.
Dus kan ik mijn helm een goed wassen.
Nog wat dorpjes verder begint het er eindelijk op te lijken, de heuvels die ik in de verte had zien liggen en die ik al een tijdje op links aan het volgen was liggen ineens recht voor me en de eerste waarschuwing is daar:
Dit lijkt er meer op, nog geen haarspeld bochtjes maar lekker glooiend door de heuvels, het zonnetje schijnt.
Dit mag zo wel heel de dag duren.
Ik spot een toffe brug en maak nog maar weer eens een foto.
Eigenlijk schiet het zo niet echt op zeg maar. Ik blijf maar foto’s maken en omdat dat niet echt goed gaat tijdens het rijden moet ik steeds stoppen.
Zo krijg ik die kilometers nooit weg gedraaid.
De route slingert lekker verder, de dalletjes worden smaller en de rotsen komen in beeld.
De zon verdwijnt helaas vaak achter de wolken maar het blijft tot nu toe nog droog.
Ondertussen lust ik wel weer een bakkie dus ik zoek me zelf een leuk plekje uit.
Zo goed als elk dorpje met 5 huizen heeft wel zo een wasplaats.
Mijn van huis mee genomen Brabant Water is bijna op, dus ik denk wat we op de zaak kunnen kunnen ze hier ook vast wel en ik vul mijn drinkfles en koffie potje onder het “eeuwig” stromende kraantje.
Het kopje koffie smaakt er niet minder van 
Wat kilometertjes verder spot ik een toffe brug dus parkeer ik de Suzuki er even op voor wat foto’s en om de benen even te strekken.
En ja de koffie moet er uit, tijd voor een plasje dus.
De heuvels volgen elkaar snel op en ik spot de eerste “Balcony” echter heb ik net een beetje brutaal een auto ingehaald dus ik stop nu maar niet om een foto te maken.
De route is ineens afgesloten en in plaats daarvan moet ik een compleet donkere tunnel in, zodoende kom ik niet eens “over” de balkons heen.
De tunnel is echt totaal donker en mijn Suzuki is nou niet echt een helder lichtje dus ik vind het maar zo zo in die tunnel.
Groot ligt aan en uit automatisme ga ik met mijn hoofd naar beneden.. vreemd wat je lijf “van zelf” doet..
Maar goed aan de andere kant is er wel een tof uitzicht:
Ondertussen is de tank zover leeg dat er nog maar 1 balkje brand op de benzine meter, het tanksymbooltje knippert.
Gisteren op de snelweg heb ik de 300km net gehaald op 1 tank, nu zit ik “pas” op de 250 dus ik moet vast nog wat verder kunnen.
Zal wel moeten want het wordt steeds smaller en de tomtom houd zich van de domme als het op tankstations weergeven aankomt 
Wat bochten verder ligt er steeds meer grind op het midden van de steeds smaller wordende weg.
Ondertussen is de volgende waarschuwingsfase van de Suzuki ingetreden.
Het laatste balkje knippert nu ook, om en om met het tanksymbooltje.
Okay ze weten wel hoe ze iemand zenuwachtig moeten krijgen daar in Japan.
Ik rijd maar door, er zit immers niets anders op, maar ik begin (on)bewust wel wat vroeger op te schakelen en langzamer op te trekken.
En wanneer de weg begint te dalen trek ik de koppeling in en rol in in zijn “vrij” naar beneden.
Ik rijd weer ineens door van die balkons dus ik stop ff voor een paar foto’s
En stuur mijn meisje weer een selfie, dat is al nummer 4 deze trip en dit is pas dag 2..
Ik klim weer op het ding.. maar nee hoor niks niet starten. …
Een halve slag rond en dat was wel.. Gelukkig loopt het behoorlijk heuvel af daar dus koppeling in, een zetje en wat vaart maken.
Ondertussen naar zijn 3 tikken, koppeling op en het ding loopt.
Maar ik moet zo wel tanken.. dan laat ik het ding wel lopen denk ik even.
Echter de tankdop zit op slot, met mijn contactsleutel en die is wel belangrijk voor het “laten lopen” zeg maar.
Nu rol ik nog redelijk stijl naar beneden, dus koppeling in,
sleutel om, motor dus uit, sleutel uit contact, tankdop open,
sleutel terug in contact koppeling weer los en hoppa …
Terug in het dal laat ik googlemaps me een tankstation vinden en ik kom uit bij een gesloten zaak..
Gelukkig zag ik al zo een megasupermarkt aangeven staan, die hebben bijna altijd een tankstation.
Deze dus ook.
Met lopende motor gooi ik de tank vol, en bedenk me dan dat ik wel iets van een starthulp ding kan kopen bij die supermarkt.
Ik parkeer de Suzuki, zet hem uit, helm af, pet op en loop naar de ingang.
Die recht voor neus door de bewaker wordt gesloten, einde winkeltijd voor deze zondag 
Heb ik weer.. deze parkeer plaats loopt nou niet echt stijl af zeg maar.
Hopelijk zit er weer genoeg jus in de accu en wil het ding nu wel weer aan.
Niet dus.
Dat wordt duwen ben ik bang voor, 1000cc v-twin.. ouch
Ik tik het ding in zijn 3, en begin te lopen, te rennen (met 250kg in mijn handen) en laat de koppeling los.
Hij slaat aan en weer af.
Poging 2.. weer rennen, hangen op het zadel en koppeling los, ja hoor het beest leeft.
Wat een kick.. Ik hijg ondertussen als een oude vent die zijn rollator de helling bij de ikea heeft opgeduwd. 
Maar het beestje loopt weer.
Ik zet hem op de standaard, en trek alles wat stroom verbruikt los.
Telefoon lader er uit, stekkers van de beide koplampen er uit en dat was het wel, meer kan ik zo niet bij.
Ik stel de navi weer in op de juiste track en vervolg mijn weg.
Ondertussen bedenk ik me hoe ik dit kan fixen, misschien laad het ding niet meer bij. Dat wordt opzoek naar een motorgarage morgen.
Maar nu rijden en gewoon niet meer uitzetten, tenzij op een helling.
Helling gevonden, met een lekker zonnetje.
Maar goed ook want ik begon honger te krijgen.
Ik smeer een stok met wat boursin en drink een juutje.
En kijk een beetje rond
Echt genieten is het niet, want ik baal van de Suzuki, waarom wil het ding nou niet starten/laden.
Ik wriemel nog wat aan wat draden omdat ik de handvatverarming los wil trekken maar daar kom ik niet goed bij.
Het zal wel.
Ik spring er weer op, geef het ding een zet de helling af, tik hem in zijn 3 en denk ik zal eens proberen “normaal te starten”.
En ja hoor, het startmotortje gaat weer rond en de twin komt tot leven.
Met iets betere zin toer ik weer lekker verder.
Ik kan zelfs weer lachen, en maak dus maar weer een selfie..
De weggetjes zijn behoorlijk smal weer ineens, daar houd ik wel van.
De Suzuki laat het zich wel vallen.
Ga ik aan het gas hangen dan zijn dit wel wat serieuzere stappen dan bij de Fazer, en de Vespa.. ja die lijkt helemaal op een bromfiets in vergelijking met dit.
Nadeel heeft het ook vind ik. Doordat de stappen zo groot zijn rijd je heel vlug echt hard en daar houd ik niet zo van.
Ik wil ook wel wat zien en ik ben niet zo een echte hardrijder.. Misschien ben ik wel gewoon een mietje en vind ik het allemaal snel te snel gaan.
De korte bochtjes, hobbel weggetjes, halve grindpaden dat vind ik leuk.
Van die lange doordraaiers waar de snelheden makkelijk boven de 100 gaan heb ik niet zo graag.
Dan mis ik de Vespa, die gaat gewoon niet harder dus blijft het allemaal binnen mijn comfortzone.
Wederom balcony’s. Leuk stukje weg hier. Het was afgesloten, althans wat hekken op de weg,Route Barée er bij dat soort hints.
Maar ja mijn navi zegt dat ik die kant op moet dus ik doe alsof ik gek ben en rijd door.
Na een paar honderd meter wat modder op de weg, wat grote keien en een graafmachine er bij.
Ah de reden tot sluiting, maar goed daar kan ik gewoon langs.
Aan de auto sporen in de modder te zien niet alleen ik trouwens.
Ik rijd een bos in waar wel erg veel Maria en Jezus beeldjes staan, het is toch nog geen Hemelvaart..??
Ik stop voor een zegening en maar maar weer eens een selfie.
Dat moet ik vaker doen bedenk ik me, en ik moet ze ook eens wat vaker naar mijn vriendin sturen.
Die heeft toch vakantie, zit in Macedonië en heeft een data bundeltje.
Ik slinger wat rustiger, niet omdat ik niet harder wil maar ik heb een plan.
Ik ga met een hand foto;s maken.
Dus ik rijd stapvoets en druk gewoon wat op de knop om foto’s te nemen.
Daar win ik niet echt een foto wedstrijd mee zeg maar.
Helaas is er ook behoorlijk wat bewolking bij gekomen en is het flink kouder ineens.
Ineens rijd ik weer over balcony’s en door tunnels.
Het is hier wel echt super mooi zeg.
Jammer van de kou maar dat mag de pret niet drukken dus….
Ik maak maar weer een selfie.
Misschien moet ik eens zo een selfie stick kopen, dat zou wel iets voor mij zijn.
Voor nu parkeer ik mijn motor (laat hem draaien omdat het vlak is hier)
En loop een stukje voor een beter overzicht.
Deja vu naar vorig jaar, maar tot nu toe blijft het droog. In tegenstelling tot vorig jaar toen was ik al wel al 3 keer nat geregend op dag 2.
Ik stop nog ff om mijn benen te strekken.
Hier is het wederom behoorlijk stijl dus dat durf ik wel aan.
Na nog wat geslinger en gemopper op campers draai ik het dorp waar mijn bestemming van vandaag is in: Die, in de Dromé.
Ik zoek de municipal camping op en maak maar weer eens een selfie.
Die ik wel naar mijn vriendin stuur natuurlijk. Veilig aan gekomen voor vandaag.
Hier boven het dorp helemaal boven op de heuvel/berg staat een kruis, dat van Justin. Daar kun je naar toe rijden.
Dus ik zet mijn tentje op en klim weer op de motor. Een avond ritje zeg maar.